Herinner je je nog het boek uit je jeugd waardoor je van lezen ging houden? Dat ene meeslepende verhaal dat je liefde voor boeken aanwakkerde? Misschien was het één boek, of een hele reeks. Of misschien kun je je geen specifieke titel herinneren, maar wel een gevoel. Hoe dan ook: de liefde voor lezen begint vaak op jonge leeftijd. 

Voor mij geldt in ieder geval wel. Ik herinner me nog een van mijn eerste ‘lievelingsboeken’. Dat was het betoverende De zeven veren van de papegaai van Paul Biegel, met fantastische tekeningen van Carl Hollander. Eerst voorgelezen door mijn moeder, niet veel later las ik het zelf. Toen ik laatst een eigen exemplaar wilde aanschaffen, ontdekte ik tot mijn teleurstelling dat het boek niet meer wordt verkocht. Gelukkig staat het nog steeds stukgelezen in mijn ouders’ boekenkast. 

Deze vroege liefde voor lezen was de reden dat ik een half jaar geleden, in dezelfde tijd dat mijn stage bij Bazarow begon, mijn afstudeeronderzoek wilde richten op jeugdliteratuur. Een niet heel logische keuze bij de studie journalistiek, maar ik wist een actueel haakje te vinden dat mij al een tijdje bezig hield, maar waarvan ik nooit eerder de kans had gekregen om het te onderzoeken. Waarom zien we zo weinig kinderboeken in de media? 

Naar aanleiding van het onderzoek schreef ik dit artikel over de teruglopende aandacht voor jeugdliteratuur. Jeugdliteratuur is het ondergeschoven kindje in de wereld van boekrecensies, wordt wel eens gezegd. Een uitspraak waar ik het helaas mee eens ben. Wat mij betreft mogen de goede kinderboeken wel iets meer onder de aandacht komen, om daarmee ouders, leraren en uiteindelijk ook kinderen te bereiken. Zodat ieder kind zijn of haar eigen Zeven veren van de papegaai mag ontdekken.