Nr. 4 – 4 maart 2023
Jaargang 5
Alles over boeken
Het wordt Boekenweek, 11 tot en met 19 maart.
Koop je boeken bij je lokale boekhandel en steun zo de boekensector.
Bezoek ook eens onze website(s) en Social Media.
Nr. 4 – 4 maart 2023
Jaargang 5
Alles over boeken
Het wordt Boekenweek, 11 tot en met 19 maart.
Koop je boeken bij je lokale boekhandel en steun zo de boekensector.
Boekenweek op komst
Nog een week te gaan en dan start de Boekenweek, toch wel het jaarlijske hoogtepunt in het boekenvak. Het is altijd mooi om te zien hoe boekhandels uitpakken met lezingen en signeersessies van auteurs. Het Boekenbal, traditioneel de vrijdagavond aan de vooravond van de week, is een happening van formaat en moet je minstens een keer in je leven meemaken. Het thema van de week is dit jaar: ‘Ik ben alles’. De CPNB heeft dit jaar gekozen voor twee nog relatief jonge boekenweekgeschenkauteurs. Lize Spit schreef het Boekenweekgeschenk met de titel De Eerlijke vinder. Raoul de Jong verzorgde het Boekenweekessay genaamd Boto Banja. De CPNB hoopt met deze jeugdige auteurs weer een nieuwe generatie boekenlezers aan te spreken. Een verstandige keuze. De tijd dat de beide Boekenweekboekjes enkel door oude witte mannen werd geschreven ligt hopelijk definitief achter ons.
In dit nummer van Bazarow Magazine al extra aandacht voor de Boekenweek. In de agenda zie je tientallen activiteiten in de verschillende boekwinkels en theaters. Demi Stein schreef een artikel met alle ins & outs van de Boekenweek dit jaar. En natuurlijk publiceren we net als afgelopen jaren de recensies van de beide boekjes door onze recensent Nico Voskamp. En hij is erg enthousiast! Maar dat is pas vrijdag, er zit tot dan een embargo op door de CPNB. We houden ons daar natuurlijk keurig aan. Maar toch al een voorproefje: “Van Lize Spit weten we na haar een ziljoen keer verkochte debuutroman Het smelt, dat ze kan schrijven. In het Boekenweekgeschenk 2023 laat ze dat opnieuw zien met bedrieglijk eenvoudige zinnen die soepel bij de lezer binnenkomend, maar intussen een enorme emotie opwekken. ” De hele recensie vind je hier vanaf komende vrijdag. (Dat is voordeel van digitaal publiceren. Je kunt altijd nog iets toevoegen.)
Ik wens iedereen alvast een hele fijne boekenweek. Én koop je boeken lokaal, laat de Boekenweek vooral een feest worden voor de fysieke boekwinkels.
Na schrift. De recensies van de Boekenweekboeken zijn nu hier te lezen!
Het volgende nummer van Bazarow Magazine verschijnt op 18 maart 2023jaar
Redactie Bazarow / Roeland Dobbelaer
Deze week in Bazarow Magazine
Lees hier wekelijks interviews met schrijvers, voorpublicaties van nieuwe boeken, columns, de agenda en het laatste boekennieuws.
Boeken winnen
Winacties!
De beste boeken
van de afgelopen weken
De illusie van beelden
Recensie door: Jolanda Rovers
Kijken, vensters, beelden, zichtbaarheid, projecties, verdwijnpunten, uitzicht, bespieden, overzicht, weerzien, gezichtspunt, kijkdoos, illusie, gelijkenis en evenbeelden. Deze woorden spelen, samen met het Keizerpanorama, de belangrijkste rol in deze zogenaamde mozaïekroman. Het vijfde boek van schrijver en beeldend kunstenaar Nicole Montagne (1961).
Eerst: wat is een mozaïekroman precies? Dat is een roman waarin meerdere hoofdpersonen en verhalen door elkaar heen lopen. Wikipedia zegt: ‘Verhaallijn, vertelperspectief, hoofdpersoon, locatie of thema kunnen per hoofdstuk verschillen. Ten minste een van deze elementen blijft echter de hele roman stabiel en vormt zo de rode draad die het verhaal bij elkaar houdt.’ In dit verhaal is die stabiele factor de ik-persoon, een Nederlandse kunsthistorica die in Brandenburg aan de Havel, een stadje in het voormalige Oost-Duitsland, een pension opent en haar eerste gasten ontvangt.
Imaginaire camera
Je reist als lezer mee met haar camera. Je kijkt naar haar relatie met haar zelfingenomen man, die niet echt haar man is, naar haar ietwat botte hulp in het pension en naar de eerste gasten die elk moment kunnen arriveren.
Lusten en dagen
Marcel Proust
Vertaald door: Tony Volger, Hans Hartsuiker & Paul Gellings
De prille Proust
Recensie door: Chris Reinewald
Zelf beschouwde Marcel Prousts (10 juli 1871–18 november 1922) zijn bundel Les plaisirs et les jours als debutantenwerk die zijn fameuze romancylclus À la recherche du temps terdu zou doorkruisen.
Zijn terughoudendheid als verse Prix Goncourtwinnaar (1919) is begrijpelijk maar onterecht, blijkt uit de (nu) pas verschenen eerste Nederlandse vertaling Lusten en dagen. Tussen de geparfumeerde woordschilderijtjes prijkt het staketsel van zijn magnum opus.
Omdat Proust nog aan de laatste delen van de Recherche schreef en bedlerig was geraakt stelde zijn uitgever Gallimard hem in 1921 voor om tussentijds zijn jeugdwerk Les plaisirs et les jours uit te brengen. De auteur zwichtte maar schreef:
“Ik zou het betreurenswaardig vinden wanneer Les plaisirs et les jours, jeugdwerk, geschreven voor de militaire dienst, op de middelbare school [Lycée Condorcet], verschijnt voordat de Recherche beëindigd is. Niet dat ik op Les Plaisirs neerkijk. De debutantenstijl is beter dan die van nu. Maar het zou alles in de war sturen.”
Spannende verhalen van een rijzende literaire ster
Recensie door: Alek Dabrowski
De Vlaamse Lies Gallez werd in 2021 door NRC uitgeroepen tot rijzende literaire ster. Zij schreef verhalen voor diverse literaire tijdschriften en had voor deze aanbeveling al enkele prijzen gewonnen. Haar verhalenbundel Het water vangen moest toen nog verschijnen. Het meest opvallende aan het werk van Gallez is haar poëtische stijl. Zij roept beelden op en focust op details die sterk persoonlijk zijn en misschien niet iedereen direct zullen aanspreken. Bij mij duurde het even voordat ik mij in de wereld van haar personages kon verplaatsen.
Deze hobbel die je moet nemen heeft ook te maken met haar manier van schrijven. De verteller is heel nadrukkelijk aanwezig en geeft aanwijzingen of opmerkingen. Deze onderbrekingen kunnen irritant zijn, maar je gaat erdoor ook zelf nadenken over de opzet van een verhaal. Het is schrijven over het schrijven zelf. Maar vaak vond ik de opmerkingen ook gewoon grappig om te lezen, een voorbeeld: ”In dit verhaal, dat over dolfijnen gaat, ben ik negentien. (Verder wil ik niet met te veel willekeurige weetjes beginnen, maar er zijn dingen die je moet weten, en vanzelfsprekend zijn er ook dingen die je niet moet weten. Zo is het in dit leven altijd al geweest).”
Jong, eenzaam, zoekend
De hoofdpersonen in de verhalen zijn jong: puber of jongvolwassen. Ze zijn eenzaam en dringend op zoek naar iets: de invulling van hun leven of een liefde. Deze drang kan vele kanten op schieten.
Inspirerende levenslessen van Awraham Soetendorp
Recensie door: Marijke Laurense
Awraham Soetendorp (1943) was van 1968 tot 2008 rabbijn van de Liberaal Joodse Gemeente in Den Haag. Daarnaast reisde hij stad, land en wereld af als president/oprichter/lid van bijvoorbeeld het fonds Hoop voor Kinderen, het Internationale Groene Kruis en de beweging One Voice, die vredesgroepen in Palestina en Israël bij elkaar brengt. Zijn levenslessen werden opgetekend door NRC-journaliste Annemiek Leclaire (1969), die al heel wat interviews over zingeving op haar naam heeft staan.
De thematiek
Het had niet veel gescheeld of baby Soetendorp was niet ouder dan drie maanden geworden. Maar dankzij een gewetensoprisping van een ontroerde SS-officier kregen zijn ouders de kans om onder te duiken en hun kindje in een koffer met luchtgaten naar een hun volstrekt onbekend pleeggezin in Velp te laten smokkelen, waar het de Grote Ramp zou overleven. Pleegvader Bertus haalde het eind van de oorlog niet: hij kwam een dag voor de bevrijding door een granaatinslag om het leven – naar verluidt omdat hij peutertje Awraham met zijn lichaam had beschermd. Deze maand hoopt Soetendorp beezrat HaSjem (met Gods hulp) zelfs de leeftijd der zeer sterken te bereiken, wat een mooi moment is om terug te blikken op zijn leven en wat hij daarvan geleerd heeft.
Erudiete waarschuwing voor de mensheid
Recensie door: Marnix Verplancke
Het Wereld Economisch Forum werkt samen met Stanford University aan de ontwikkeling van AI for the Earth. Tegen 2040 wil het over een systeem van monitoring, modellering en beheer van de hele aarde beschikken dat bepaalt welke acties er ondermeer op het vlak van landbouw, waterwinning, visserij en bosbeheer moeten ondernomen worden om de planeet te redden. Mensen zullen er niet aan te pas komen. Alles zal beslist worden door computers. Machtig, zal u nu misschien denken, waartoe de mensheid zoal in staat is, maar niet zo de Nederlandse essayist en rechtsfilosoof Maxim Februari. We moeten de planeet niet redden, schrijft hij in het essay Doe zelf normaal, die zorgt wel voor zichzelf. De grootste bekommernis zouden we moeten hebben voor de mens. Want de combinatie van de klimaatcrisis en de belofte dat AI alles zal oplossen zorgt ervoor dat onze democratie en grondrechten steeds meer in de verdrukking komen. Een gedigitaliseerd informatiesysteem is immers geen verbeterde versie van de mens. Het dreigt politiek te herleiden tot een dashboard, aldus Februari.
Rechtvaardig systeem?
We leven in een wereld waarin het steeds makkelijker is om data te verzamelen en dus te weten te komen wat mensen doen en denken. Die laten immers overal sporen na, via zoekmachines natuurlijk, maar ook via klanten- en lidmaatschapskaarten. We worden gevolgd door slimme camera’s en slimme vuilnisemmers houden bij wat we weggooien. Op basis daarvan is het dus mogelijk om het profiel van de modale Vlaming, Belg of Europeaan te bepalen en deze op zijn wenken te bedienen.
Een Amerikaanse president slaat door
Recensie door: Peter van Bavel
De term terugslag past uitstekend bij het beeld van Patterson om een presidentiële thriller te schrijven. De drie eerdere kennismakingen boden niet allemaal dezelfde kwaliteit. Voormalig President Bill Clinton werd als co-writer uitgezwaaid na het uitstekende President vermist (2018) en James Patterson koos voor een samenwerking met Brendan Dubois voor de opvolger: De First Lady (2020). Een boek dat door deze recensent vergeleken werd met een aflevering uit Charlie’s Angels en als ongeloofwaardig, overbodig en over-the-top werd gedefinieerd.
In 2021 kwam er door de hernieuwde samenwerking met Bill Clinton, middels De dochter van de president. Deze derde thriller die zich afspeelt rondom Het Witte Huis bood een ongeëvenaarde leeservaring op basis van een verre van uitgemolken concept. Dit verhaal over een oud-president toonde de waardevolle en gedegen combinatie van enerzijds grenzeloze spanning van de hand van Patterson en anderzijds het delen van kennis op basis van persoonlijke ervaringen van Clinton. Een waar meesterwerk.
Een razendsnelle thriller
Terugslag wordt door mijn ervaring met het schrijversduo Patterson & Dubois met enige scepsis ontvangen. Ik hoop maar dat ze iets hebben geleerd van de kritieken op De First Lady.
Dat hebben ze! Wat een kwalitatief uitstekende thriller is dit. De overstap naar uitgeverij Cargo is hier wellicht debet aan, hoewel ik vermoed dat het auteurs duo hier weinig weet van heeft.
Het is niet alleen het dystopische tintje dat aan het denken zet
Recensie door: Severine Lefebre
Australië 2052. Mens en natuur is zich nog aan het herstellen van de Big Fires die twaalf jaar geleden plaats vonden. Nog steeds heerst er een enorme droogte. Op een warme zomerse dag geniet een jong gezin van een picknick. Dit gezellig samenzijn verandert in een nachtmerrie wanneer de huid van de vrouw begint te smeulen. De rook komt uit haar mond en vlammen schieten uit haar buik omhoog. Het lukt Jake niet om zijn vrouw te redden, waardoor Kirstie een gruwelijke dood sterft.
Een jaar na de tragedie wordt Jake gevraagd om zich aan te sluiten bij het eliteteam van de brandweer. Er loopt een terrorist rond die al meerdere zware branden stichtte, en nu weer dreigt toe te slaan indien hij niet krijgt wat hij vraagt. Intussen merkt Emily, Jakes zus en journaliste, een toename van spontane zelfontbranding op. Wanneer ze op onderzoek gaat, loopt ze groot gevaar. Net als Jakes zoontje Sam. Jake heeft geen tijd te verliezen wil hij zijn zoon redden.
Gevolgen van de klimaatproblematiek
Met Vuurduivel heeft Nathalie Pagie een beklijvende thriller geschreven die inspeelt op de huidige klimaatproblematiek en de mogelijke gevolgen in de toekomst. Een kruising van een ecothriller en een dystopische thriller, zeg maar. Het boek won in oktober de MAX Zilveren Vleermuis 2022, de prijs voor de beste thriller van het jaar. Pagie debuteerde met De Toneelclub in 2013, en heeft sindsdien al behoorlijk wat thrillers geschreven, onder andere Camping Oosthoek en Helsinki.
Vuurduivel weet vanaf het begin te boeien. Het eerste hoofdstuk begint heftig. Tegelijk zijn er veel vragen, over het hoe en waarom, wat je als lezer enorm prikkelt. Ook verder in het verhaal blijft de spanning aanwezig, waarbij de lijn wordt doorgetrokken tot aan de spannende ontknoping. Dit is voor een groot deel te danken aan het dystopische tintje: verwoestende branden die leiden tot een catastrofe in Australië voor zowel mens als natuur.
Van zedenschets naar burgerdoek
Recensie door: Marianne Janssen
Als de jonge Delftse schilder Johannes Vermeer verliefd wordt op Catharina (Cat) Thins haalt hij zich veel moeilijkheden op de hals. Niet alleen behoren de twee geliefden tot een verschillend geloof – en twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen – maar ook komt hij uit een arm nest en is Catharina geboren met een zilveren lepel in de mond. Haar moeder Maria is een kunstminnaar, dat scheelt wel. Maar toch, Maria ziet niets in die armoedzaaier voor haar dochter. Zo lang hij niet schildert als Van Babure, van wie ze werk heeft hangen, kan hij nooit goed zijn brood verdienen. Toch trouwen de twee. Johannes tracht de sympathie van zijn schoonmoeder te verdienen door in 1655, twee jaar na hun huwelijk, een zedenschets te schilderen, in navolging van Maria’s pronkstuk van de schilder Van Babure, een genrestuk met daarop een koppelaarster, een hoertje en een klant, een strenge vermaning aan degene die het werk aanschouwt. Vermeer schildert op zíjn koppelaarsdoek als toegift ook zichzelf als spottend lachende kijker, het wordt het enige schilderij in zijn oeuvre waar hij herkenbaar op staat. Maar daar blijft het niet bij: Maria Thins is de valse koppelaarster, Catharina het hoertje, de geile klant haar broer Willem, ieder van de figuren is herkenbaar geschilderd.
Koppelaarster
Het ziet ernaar uit dat Vermeer het verder kan vergeten in Delft. Hij kan beter een ander vak kiezen. Maar zijn mecenas Van Ruijven ontmoet Cat en zij houdt een pleidooi voor Johannes, met als gevolg dat Van Ruijven daarna langsgaat in het atelier van die eigenwijze schilder wiens werk hij zo waardeert. Hij praat op hem in. Dat schilderij van die koppelaarster was een stomme streek. Vermeer kan zich veel beter bezighouden met huiselijke tafereeltjes. Dáárin ligt zijn kracht.
Een nooit verstuurde liefdesbrief
Recensie door: Denise de Groot
Als lezer is het heerlijk om in een boek weg te dromen. De schrijfstijl hoeft dan niet al te ingewikkeld te zijn en er hoeven ook geen heftige onderwerpen aan bod te komen. Als je even je verstand op nul wil zetten en je wil verliezen in een romantisch verhaal is Het huis aan het strand zeker een aanrader.
Dit boek gaat over Melanie, die een grote som geld erft na het overlijden van haar oma. Alhoewel dit geld natuurlijk bedoeld is voor een nieuw begin, vindt Melanie het moeilijk om opnieuw te beginnen dan dat ze van te voren dacht. Volgens haar oma’s wens koopt ze het verlaten huis aan het strand, al kun je het beter een bouwval noemen. Al snel zit ze met haar handen in het haar. Al snel komt ze er achter dat dit huis een geheim heeft. Spookt het, zoals de andere doprsgenoten zeggen, of is er sprake van een oude bewonder die altijd hoop op liefde bleef houden?
De schrijver van dit boek is Jenny Hale. De auteur heeft al meerdere boeken op haar naam staan, maar Het huis aan het strand is voor alsnog het enige boek dat vertaald is. Ze is begonnen met een paar novelles en al haar boeken staat een bepaald seizoen centraal.
Luchtige schrijfstijl
Dit boek is vooral geschikt om bijvoorbeeld lekker in de zon te lezen, bijvoorbeeld op vakantie. Dat komt niet alleen doordat dit boek zich op het strand afspeelt, maar vooral door de luchtige schrijfstijl. Deze schrijfstijl past goed als je even je hoofd wil leeg maken en nergens anders aan wil denken.
Fijne YA-Fantasy van Nederlandse bodem
Recensie door: Iris Windmeijer
Sintel is de dochter van de Ká en draagt het teken van de Vuurmoeder. Is ze gezegend of is ze een heks? Maar dan wordt haar vader vermoord en neemt zijn moordenaar de troon over. Sintel moet vluchten en op zoek naar bondgenoten. Wie kan ze nog vertrouwen? Sintel en as van Mara Li is een nieuwe YA fantasy van Nederlandse bodem. Dertien-in-een-dozijn of een nieuwe must-read?
Sterke vrouw
Sintel is een prinses – dit jaar las ik al een aantal boeken over prinsessen (zoals The King of Wolves) die toch minder onschuldig zijn dan gedacht werd. Is Sintel anders en weet Sintel en as te verrassen? Het is zo fijn dat er veel sterke vrouwelijke karakters te vinden zijn in de huidige trend van YA-romans. Zo ook in Sintel en as. Vooral nadat de Ká is vermoord, krijgt het karakter van Sintel de ruimte om te ontwikkelen. Tijdens haar vlucht leert ze wie ze wel en niet kan vertrouwen, en groeit haar vertrouwen in zichzelf. Sintel leert om een leider te zijn en ze krijgt ook hulp van haar vrienden. Ze wordt steeds sterker en haar ontwikkeling is heel goed en geloofwaardig opgebouwd.
Romantiek
Sintel krijgt hulp van een knappe vreemdeling: een huurling die ze heeft moeten omkopen voor hulp. Maar is hij wel te vertrouwen? Waarom komt hij zo bekend voor? De enemies-to-lovers is weer aanwezig, maar het is een stuk complexer dan het op het eerste oog lijkt. Het blijft ook lang spannend of hij wel te vertrouwen is…
We zijn bang, nee, niet bang. Niet.
Recensie door: Nico Voskamp
“Vandaag gaat Edo op reis. Samen met papa. Ze gaan niet op het strand spelen. Ook niet zwemmen. Geen kasteel bouwen van zand. En geen ijsjes eten. Deze reis is anders. Ze gaan jagen.”
Zo begint de berenjacht, eh, monsterjacht: Edo is de hoofdpersoon in dit dappere verhaal. Hij is een jochie met blond haar, een ouderwetse bevermuts op zijn hoofd en de tong tussen zijn tanden. Om zijn schouders hangen bretels die een soort van pofbroek opgehesen houden. Avontuurlijk typetje wel.
Maar dat is nodig. Want er moet een monster gevangen worden.
Een doordacht verhaal
Dus gaat Edo op stap, met een beetje hulp van zijn vrienden. Hij is wel ietsjes bang. Maar hij heeft iets bedacht. Een list. Alleen: gaat dat lukken?
Een doordacht verhaal dat gaat over angsten, onzekerheden en twijfels. Enge dingen, en dat die enge dingen misschien toch niet zo heel eng zijn. Dat je als kind nog niet zo groot bent, maar wel dapper. Of hulp kunt zoeken bij je vriendjes.
Een kleurig geïllustreerde gedichtenbundel voor kinderen
Recensie door: Erica van Dooren
Wie mij een beetje kent, weet dat ik stiekem gek ben op mooi geïllustreerde kinderboeken. Ik denk dat ik ontvoerd ben en andere gedichten voor kinderen van Pim Lammers met tekeningen van Sarah van Dongen, past in dat rijtje thuis.
De gedichten in de bundel halen verschillende thema’s aan. Een deel gaat over diversiteit. Er is bijvoorbeeld een tante die een man is en een neef die make-up draagt.
Waarom vindt Lammers diversiteit in kinderboeken zo belangrijk?
“Ik wil dat álle kinderen een thuis kunnen vinden in de kinderliteratuur,’ zegt de schrijver. ‘En zichzelf terug kunnen zien op papier. Het is ontzettend belangrijk om rolmodellen te hebben, ook op jonge leeftijd. Ik heb het zelf erg gemist dat ik in mijn jeugd bijvoorbeeld geen verliefde mannen in kinderboeken tegenkwam. Ik dacht daardoor lange tijd dat ik de enige jongen was die op jongens verliefd werd. Met mijn boeken wil ik nu aan kinderen laten zien hoe mooi en divers de wereld is, hoe mooi en divers de liefde is.”
Meer boekennieuws?
Bazarow stuurt wekelijks nieuwsbrieven met recensies, per categorie! Ook agenda en nieuwsberichten vind je in de nieuwsbrieven. Zo blijf je op de hoogte van de nieuwste boeken in de domeinen die jou boeien.
Editie gemist? Lees hier de afgelopen nummers van
Bazarow Magazine
Bazarow Magazine 3
11 februari 2023
Bazarow Magazine 2
28 januari 2023
Bazarow Magazine 1
14 januari 2023
Meer oude edities lezen?
Altijd ontvangen?
Meld je aan en ontvang dit gratis digitale magazine elke twee weken in je mailbox.
Colofon Bazarow Magazine
Hoofdredacteur / uitgever:
Roeland Dobbelaer
info@deleesclubvanalles.nl
Ontwerp / vormgeving:
Pascal van Soest
Productiecoördinatie:
Yolinde Meijers
Marketing / Sales:
info@bazarow.com
Redactie:
• Juno de Bruin (Geschiedenis) juno@deleesclubvanalles.nl
• Willemijn Gigase (Science Fiction & Fantasy)
willemijn@deleesclubvanalles.nl
• Piet Halma (Filosofie & Religie)
piet@deleesclubvanalles.nl
• Sanne de Jong (Young Adult)
sanne@deleesclubvanalles.nl
• Jan Koster
jan@deleesclubvanalles.nl
• Jeanette van de Lindt (Kookboeken)
www.kookboekennieuws.nl
• Marjon Nooij (Literatuur: Nederlandstalige en vertaald)
marjon@deleesclubvanalles.nl
• Rita Pontoring (Kinderboeken)
rita@deleesclubvanalles.nl
• Roeland Dobbelaer (Natuurwetenschappen & Techniek, Mens & Maatschappij, Gezondheid & Psychologie, Kunst & Cultuur)
roeland@deleesclubvanalles.nl
• Henk Vlaming (Thrillers)
henk@deleesclubvanalles.nl
• Nico Voskamp
• Liliane Waanders
• Nancy
Website:
Bazarow.com
Adres:
Huis ter Heideweg 13
3705 MA Zeist
Abonnementenservice:
Een abonnement op Bazarow Magazine is gratis. Je kunt je hier aanmelden.
Redactionele ervaring?
Belangstelling om redacteur van Bazarow te worden? Er zijn vacatures voor Kunst & Cultuur, Natuurwetenschappen & Techniek, Gezondheid & Psychologie. Stuur een mail naar roeland@deleesclubvanalles.nl.
