Tjeerd Schuhmacher
Voorpublicatie - Twee kampen
WIN dit boek!
Over de auteur
Op een zonnige dag in augustus 2019 fietste Tjeerd Schuhmacher (Leeuwarden, 1954) met zijn vrouw Remmy door de bossen bij Hardenberg. Opeens schoot hem de eerste zin te binnen van wat uiteindelijk Twee Kampen zou worden. Gedurende zijn hele leven heeft Tjeerd graag geschreven. Auteur worden van een eigen boek was daarbij een sluimerende droom. Na zijn pensionering had hij hiervoor alle tijd en door een cursus ‘Levensverhaal schrijven’ werd het enthousiasme aangewakkerd. Het levensverhaal kan wachten. Dat moest wijken toen de idee van Twee Kampen zich aandiende. Tjeerds liefde voor geschiedenis kwam bij dit proces goed van pas, niet onbelangrijk bij het schrijven van een historische roman.
Over het boek
‘Twee Kampen’ vertelt het fictieve verhaal van Abel Sanders.
Geboren in 1910 speelde het leven van Abel zich af tegen de achtergrond van twee wereldoorlogen.
Tussen 1924 en 1938 werden in Ommen de wereldberoemde Sterkampen gehouden.
Hier kwamen duizenden naartoe om te luisteren naar de boodschap van Krishnamurti.
Op dezelfde plek richtten de nazi’s tijdens de bezetting het strafkamp ‘Erika’ in.
Abel maakte beide kampen mee…
Voorpublicatie
1929
Hoe kon een eenvoudige handwerksman als ik, afkomstig uit een armoedige grote stad, zich een voorstelling maken van een paradijselijk omgeving als deze? Niet anders gewend dan hoge huizenblokken en straten met onvolgroeide bomen, de drukke levendigheid van de nabije havens met scheepsvolk en arbeiders, het kabaal van machines en verkeer?
Dit was een andere wereld. Ook hier was veel drukte en beweging, maar van een heel andere orde. Als ik mij een voorstelling zou moeten maken van een hemel, dan kwam dit toneel me zeer bevredigend voor. Een feestelijke aanblik van tenten in een bos, wapperende vlaggen, een vrolijk gekrioel van mensen op grasveldjes, waarboven een behaaglijk zonnetje scheen. Waar vogels zich protesterend lieten horen boven het gekwetter van het beschaafde publiek uit. Overal om me heen hoorde ik opgewekte stemmen. Waar ik ook keek, ik zag vrolijke gezichten. Het spelen van de wind door de bomen, de geuren van het bos en het zachte ruisen van bladeren, het maakte een hemelse indruk op me. Dit leek een Hof van Eden, hier had ik naar verlangd.
1942
Een mok lauwe surrogaatkoffie en een homp droog brood. Daaruit bestaat het ontbijt dat wij Erika-knackers krijgen in de cantine buiten de palissade. De plek waar deze cantine zich bevindt zal ongeveer halverwege hetvroegere dameskamp en het amfitheater zijn.
Zodra we buiten de palissade in de open ruimte komen, zie ik het Sterkamp onmiddellijk voor me. Ik ziespelende kinderen, de vrolijk lachende mensen in de augustuszon, de feestelijke aanblik van witte tenten en wapperende vlaggen. Het lucide beeld van een fietsende Krishnamurti, dat op mij zoveel indruk maakte, nu een eeuwigheid geleden. Het lijkt alsof het een ander mens was die dat meemaakte, alsof die herinneringen niet de mijne zijn; ik herken de wereld waarin ik nu verkeer, maar die is getransformeerd van hemels naar dystopisch.
Gek genoeg komt ook steeds het beeld van de Duitse reder in mijn herinnering voorbij, eerst halfbewust, maar wanneer dat tot mij doordringt haal ik ook de lieflijke aanblik van Margerethe Autenrieths uit de schemer. Even maar, wazig, maar steeds wordt zij verdrongen door de reder.
Binnen, onder het tentdak, terwijl ik de lauwe koffie drink, ben ik me weer bewust van de vijandige omgeving. Hier is alles vreemd en onwerkelijk. En overal stinkt het.
Er is maar weinig tijd om te ontbijten. Al snel wordt de kudde de cantine weer uitgejaagd, vanzelfsprekend niet zonder klappen en schoppen. Buiten moeten we in het gelid staan en schreeuwen de bewakers taakorders. Ze stellen groepen samen. Het ontgaat mij welke werkzaamheden er precies te verdelen zijn. Een kapo beweegt zich door onze groep, pakt mannen bij de arm: ‘Jij, jij en jij,’ ook mij raakt hij aan en zo kom ik in een groep terecht die in het bos boomstammen moet gaan stapelen.
We verlaten het kamp door de houten poort, zo’n vier meter hoog schat ik, met een zadeldak en aan weerszijden twee wachthokjes. Alles kunstig gemaakt van boomstammen. Twee kk’ers staan daar op wacht, geweren over hun schouders. Ze maken sarcastische opmerkingen wanneer onze groep passeert.
We marcheren langs het amfitheater en ik zie Krishnaji daar staan. Zijn zachte oogopslag, de personificatie van liefde, ik hoor zijn melodische stem. Het kampvuur verspreidt behaaglijke warmte in de afkoelende avond.
In een rij lopen we door het bos. Er wordt gewerkt bij de zuid-westzijde van de heuvel, vlak bij de Steile Oever, een zijarm van het riviertje de Regge. Ik beschouwde deze plek altijd als van een on-Hollandse schoonheid en herinner me dat deelnemers aan de Sterkampen hier soms gingen baden. Eigenlijk is het een aangename wandeling als je het geschreeuw, de bewakende beulen en mijn pijnlijke lichaam even buiten beschouwing laat. – Genieten zolang het kan, van het geluid van de vogels, de aanblik van de monumentale beuken, varens, de wind door de bladeren, de aangename temperatuur en de geur van het bos.
De hele ochtend moet ik met kameraden de zware stammen op stapels verzamelen. Vanaf de plek waar de bomen zijn gekapt, moeten we met die last op onze schouders een honderdtal meters heuvelopwaarts sjouwen, over oneffen bosgrond, struikelend over boomwortels en kuilen. Na het eerste uur voel ik mijn armen en schouders niet meer. Daarna protesteren mijn knieën en heupen. De pijn in de liesstreek, die zich even had teruggetrokken, vlamt in alle hevigheid weer op. Ik realiseer me opnieuw dat ik op mijn kantoorschoenen loop, de zool van de rechterschoen begint los te laten waardoor zich regelmatig vuil ophoopt onder mijn voet. De schors van de stammen schuurt tegen mijn wangen en oren. Kleverig vochtige hars plakt aan mijn handen, waarop al snel de eerste blaren ontstaan.
Intussen zie ik de kk’ers en kapo’s tekeergaan. Bij iedere gelegenheid, hoe futiel ook, wordt er geslagen en geschopt. De kk’ers gebruiken met plezier de kolf van hun geweer om ruggen, koppen en schouders te bewerken. Soms valt een slachtoffer neer, doet onder een salvo van slagen moeite om weer op te staan, maar raakt zelfs veelal buiten bewustzijn. Kameraden hijsen hem weer op de been en plenzen water in zijn gezicht.
—
Twee Kampen is te bestellen op: https://tweekampen.nl/
Informatie
Titel
Twee kampen
Taal
Nederlands
Bindwijze
Paperback
Druk
1
Verschenen
augustus 2021
Aantal pagina's
340
Auteur
Tjeerd Schuhmacher
Uitgever
Boekscout
ISBN
9789464317312
Genre
Historische roman
WIN dit boek!
Maak kans op een exemplaar van Twee kampen
- Zorg dat je geabonneerd bent op Bazarow Magazine.
- Stuur een mailtje naar info@bazarow.com met het boek dat jij graag wil winnen. Je mag per gezin/familie/adres maximaal 1 keer voor 1 boek meedoen per editie van Bazarow Magazine. Zend je toch 2 keer in, dan loot je niet mee, voor geen enkel boek!
- Meedoen voor Verboden kleuren kan tot en met woensdag 9 maart 2022.
Deze week in Bazarow Magazine
Lees hier wekelijks interviews met schrijvers, voorpublicaties van nieuwe boeken, columns, de agenda en het laatste boekennieuws.
